شروع دوباره
بسم الله الرحمن الرحیم
ن و القلم و ما یسطرون .....
بعد از مدتها که هر کاری می کردم دستم به نوشتن نمی رفت می خوام دوباره با ذهنی شلوغ و پر هیاهو که نمی دونم باید از کجا بگم و چی بنویسم شروع کنم ....
از خاطرات اربعین کربلا ..... از دل تنگی حرم موسی الرضا (ع) ..... از اوضاع و احوال برادری هامون ...... از سیاست یا از .......................
ولی یادمه آخرین باری که نوشتم 31 خرداد امسال بود " سالروز شهادت دکتر مصطفی چمران " خیلی دلم برای مناجات تنگ شده ...
ترجیح می دم از زبون آقا مصطفی بگم :
خدایا ؛
” هر گاه دلم رفت تا محبت کسی را به دل بگیرد، تو او را خراب کردی، خدایا، به هر که و به هرچه دل بستم، تو دلم را شکستی، عشق هر کسی را که به دل گرفتم، تو قرار از من گرفتی، هر کجا خواستم دل مضطرب و دردمندم را آرامش دهم، در سایه امیدی، و به خاطر آرزویی، برای دلم امنیتی به وجود آورم، تو یکباره همه را برهم زدی، و در طوفان های وحشتزای حوادث رهایم کردی، تا هیچ آرزویی در دل نپرورم و هیچ خیری نداشته باشم و هیچ وقت آرامش و امنیتی در دل خود احساس نکنم… تو این چنین کردی تا به غیر از تو محبوبی نگیرم و به جز تو آرزویی نداشته باشم، و جز تو به چیزی یا به کسی امید نبندم، و جز در سایه توکل به تو، آرامش و امنیت احساس نکنم… خدایا ترا بر همه این نعمتها شکر می کنم.”
خدایا توانی بده بنویسم آنچه در سر دارم ....
یا غریب (ع)
سلام داداش
ظاهرا هنوزم دستت به نوشتن نمی ره ...